XLVI

Epizod XLV.

Na miejsce dojechaliśmy w niecałe trzy godziny. Piotrek pędził jak szalony. Kiedy zatrzymaliśmy się na miejscu chciałam wyjść, ale Nowakowski mnie powstrzymał.

- Uważaj na moje siostry. – ostrzegł mnie po raz kolejny. – Zagadają każdego, nigdy nie wiedzą kiedy siedzieć cicho.

- O. – uśmiechnęłam się. – To zupełnie tak jak ty.

Pocałowałam go i otworzyłam drzwi auta. Jego rodzinny dom wyglądał naprawdę ładnie.

- No cóż… - westchnął. – Nie mogę się pochwalić takim ogrodem jak Ty, ale…

- Przestań. – zaśmiałam się. – Urocza okolica.

Idealnie miejsce. Było spokojnie i słonecznie. Prawdziwy maj.

- Nie zepsułam im planów? – zapytałam, kiedy szliśmy w kierunku drzwi. – Dużo osób wyjeżdża w weekend majowy.

- Skąd. – uśmiechnął. – Co roku robimy to samo. Grillujemy.

Kiwnęłam głową i podeszłam do drzwi.

- Jeszcze jedna sprawa. – powstrzymałam go przed naduszeniem dzwonka.

Zerknął na mnie nie wiedząc o co mi chodzi.

- Wolą wytrawne, półsłodkie czy słodkie? – zapytałam.

- A ja wiem? – zaśmiał się. – Półsłodkie chyba.

- Idealnie. – wyszczerzyłam się wyjmując butelkę z winem.

- Wypij sobie na odwagę. – powiedział wciskając dzwonek.

- Wypiłam rano. Z mamą. – odparłam rozbawiona.

Zanim drzwi się otworzyły usłyszałam głośny hałas. Zerknęłam na Piotra, ale kompletnie nie zwrócił na to uwagi.

- Piotrek! – obie siostry niemalże rzuciły się na swojego brata.

Rozbawiona odsunęłam się.

- A to musi być Edyta. – pisnęła jedna  z nich.

- Hej. – przywitałam się grzecznie.

Obie dziewczyny mnie przytuliły, co było miłym zaskoczeniem. Jedna z nich wyrwała mi wino kiedy tylko je ujrzała. Rozbawiona ruszyłam tuż za Piotrem, który cały czas trzymał mnie za rękę. Weszliśmy do ogromnego salonu, w którym byli rodzice.

- Mamy wino! – krzyknęła jedna z sióstr Nowakowskiego i pomachała butelką.

- Mamo, tato. To jest ta niespodzianka. – zaśmiał się.

- Edyta. – powiedział z uśmiechem jego ojciec.

- Wiele o tobie słyszeliśmy. – odparł jego mama podchodząc do mnie.

Przywitałam się z nimi i od razu zostałam wciągnięta do rozmowy. Chcieli wiedzieć dosłownie wszyscy.

- Lubisz siatkówkę? – zapytała podejrzliwie mama Piotra.

- Pewnie. – uśmiechnęłam się.

- Nie kibicuje Resovii. – powiedział Piotrek zerkając z wyrzutem na matkę.

Siostry Piotrka się roześmiały. Ojciec Nowakowskiego był zagorzałym fanem sportu. Pytał, czy widziałam wczorajszy mecz i czy obejrzę z nimi dzisiejszy. Znał wynik każdego spotkania. Nie ważne, czy mówiłam o nożnej, ręcznej czy koszykówce. Wiedział wszystko, byłam pod ogromnym wrażeniem.

- Edyta, chodź. – siostra Piotra podeszła do mnie i chwyciła mnie za rękę. – Pokażemy ci coś.

Obie były roześmiane, za to Piotrek wyglądał na wkurzonego. Chciał iść z nami, ale dziewczyny mu zabroniły. Przez ponad godzinę oglądałam wszystkie kompromitujące zdjęcia z dzieciństwa Piotra – chyba każdy takie ma. Przyznam, że dziewczyny bardzo mi pomogły. Rozluźniłam się, nabrałam pewności siebie.

- Starczy tego. – Piotrek wpadł do pokoju i odciągnął mnie od dziewczyn.

Rozbawiona stanęłam przy nim i przytuliłam się do niego.

- Dużo widziałaś? – zapytał.

- Widziałam brak zęba, różową kamizelkę, przebranie na szkolne przedstawienie i…

- Uduszę. – powiedział zerkając na swoje siostry.

- A teraz… - zaczęła jedna z nich odciągając mnie od Piotra i biorąc mnie pod rękę. – Przedstawimy ci pierwszą miłość naszego ukochanego brata.

- Nie ma mowy. – stwierdził przyciągając mnie z powrotem do siebie.

To było jak przeciąganie liny. Raz w jedną, raz w drugą stronę. Po kilku minutach wylądowaliśmy w garażu.

- Mam już wracać do domu, tak? – zapytałam rozbawiona.

Jedna z sióstr Piotra podbiegła do czegoś, co było przykryte olbrzymią czarną folią. Mimo protestów Nowakowskiego zdjęłyśmy ją.

- Nie wierzę. – powiedziałam widząc wiekowy motocykl.

- Jeździł trzy miesiące. – zaśmiała się siostra Nowakowskiego. – Potem dostał zakaz od matki.

- Dlaczego? – zapytałam zdziwiona.

Przejechałam dłonią po czarnej skórze, która była nieźle zakurzona.

- Jeździł z bandą wariatów. – prychnęła najstarsza. – Jeden z nich miał wypadek i grupa się rozsypała.

- Cudo. – odwróciłam się i pokazałam na sprzęt. – Jest sprawny?

- Chyba tak. – odparł Piotrek.

- Kiedyś potrafił przesiedzieć tu całe dnie. – westchnęła jedna z jego sióstr. – Motocykl był najważniejszy.

- Priorytety mi się zmieniły. – powiedział przytulając mnie.

- Edyta, masz rodzeństwo?

- Mam młodszego brata. – odparłam. – Niestety.

- Chcesz się przejechać? – zapytał szeptem Piotrek.

- Twoja mama mnie zabije. – powiedziałam rozbawiona.

- Przyniesiesz mi kluczyki? – kiwnął głową w stronę Julii, najstarszej siostry.

Podekscytowana kiwnęła głową i wybiegła z garażu. Ja wraz z drugą siostrą, Darią zajęłam się czyszczeniem sprzętu. Po kilkunastu minutach nie było już śladu po kurzu. Julia znalazła dwa kaski, które też wyczyściłam. Piotr włożył kluczyk w stacyjkę i odpalił silnik. Maszyna wydała z siebie głośny pomruk.

- Słyszysz? – zapytał podekscytowany.

Rozbawione pokiwałyśmy głowami. Podałam mu kask, który założył i wyjechał z garażu na podjazd.

- Zapraszam. – wyciągnął ku mnie rękę.

Założyłam swój kask, usiadłam tuż za nim i przytuliłam się do jego pleców. 

_____________________________________________________________________________

Wie ktoś jak zapanować nad bloggerem? Co minutę wyskakuje mi komunikat "Zacznij zarabiać na blogu z Google AdSense", mam zawaloną skrzyknę przez wiadomości od administratorów. Zna się ktoś na tym? :)

Pogoda się troszkę popsuła, co? :>

Twitter.